XVIc Steven de Clercq (1892-1970) x Jkvr. Mr. Anna Deborah van Lennep
Zoon van Adriaan de Clercq (XVc) en Louise s’Jacob
Steven de Clercq, geb. Haarlem 9 okt. 1892, procuratiehouder en bureauchef Haarlemsche Bankvereeniging Teding van Berkhout & De Clercq, later kantoor Haarlem De Twentsche Bank N.V., lid gemeenteraad Bloemendaal 1927-1932, penningmeester Zendingsbureau Oegstgeest, † Haarlem 2 maart 1970, tr. Bloemendaal 6 sept. 1917 Jkvr. Mr. Anna Deborah Louise van Lennep, geb. Haarlem 14 sept. 1894, lid gemeenteraad Haarlem 1939-1941, † ‘s-Gravenhage 12 sept. 1976, dr. van Jhr. Dr. theol. Maximiliaan Frederik van Lennep en Emilie Marie Antoinette van Eeghen.
Steven de Clercq, de oudste zoon van Adriaan en Louise, werd in 1892 te Haarlem geboren, maar hij groeide op in Aerdenhout. In Haarlem volgde hij het onderwijs aan de Handelsschool (H.B.S.), maar wegens ziekte kon hij de vijfde klas niet volgen en dus geen eindexamen doen.
Daarom volgde hij colleges in ‘de gronden der gemeente-, provinciale- en Staatsinrichting’ hetgeen hem in 1913 de ‘Akte van Bekwaamheid voor Middelbaar Onderwijs’ bezorgt. Leraar werd hij echter niet; in Amsterdam volgde hij colleges in de rechten, tot de zomer van 1914. In dat jaar verhuisde hij naar Zürich, waar hij zijn studie rechten voortzette. Aan die studie komt een abrupt einde, als een vriend hem schrijft, dat Ankie (Jkvr. Anna Deborah Louise) van Lennep, geb. 1894, die hij al vele jaren uit het Aerdenhoutse kent, en waarop hij reeds lang min of meer verliefd is, zich heeft verloofd. Hij nam de eerste trein naar Holland, waar hij Ankie ten huwelijk vroeg. Zij verbreekt de verloving en geeft hem haar jawoord. Met de instemming van de a.s. schoonouders, het echtpaar Van Lennep-Van Eeghen, ging het minder vlot. Als zij hem vragen, wat zijn vooruitzichten zijn, antwoordt Steven dat hij zijn rechtenstudie in Zürich wil afmaken en daarna burgemeester wil worden. Dat antwoord viel, vooral bij mevrouw Van Lennep, verkeerd. “Het tractement van een burgemeester stelt niets voor, daar kan een fatsoenlijk mens niet van leven.” Hij kreeg pas de hand van Ankie als hij beloofde bij de Haarlemsche Bank Vereeniging te gaan werken. Ankie en Steven trouwden in 1917.
Na een korte bankopleiding op het hoofdkantoor van de bank in Haarlem, was Steven acht jaar chef van het bijkantoor Hillegom. In 1925 werd hij procuratiehouder en bureau-chef op het hoofdkantoor. In 1931 werd de Haarlemsche Bankvereeniging overgenomen door De Twentsche Bank. Steven had gehoopt directeur te worden, maar dat gaat niet, wegens zijn slechte gezondheid. Hij lijdt in deze jaren aan manische depressiviteit, een ziekte die zich in de jaren veertig en vijftig zal herhalen. Voor herstel verhuisde hij, met Ankie, naar Zürich. Hun vier kinderen volgen successievelijk. In 1935 keert het gezin terug naar patria, Haarlem. Steven ging werken bij De Twentsche Bank in Amsterdam, maar na een jaar heeft hij genoeg van het werken in een bank. Gedurende vier jaar saneert en beheert hij als penningmeester, pro deo, de financiën van het Zendingsbureau in Oegstgeest.
Toen in 1939 de tweede wereldoorlog uitbreekt, herinnerde hij zich hoe schaars in W.O. I de huisbrandstof was. Hij kocht hele bossen op in Gelderland, liet het hout naar Haarlem transporteren, waar het klein gezaagd bij de klanten thuis bezorgd werd. Daarnaast leverde hij klein gezaagd hout voor de gasgeneratoren van vracht- en personenauto’s. Het bedrijf liep als een trein, maar in 1941 voerde de overheid maximumprijzen in. Die prijzen waren zo laag, dat daar niet voor te werken viel. Alleen de zwarte handelaren konden in deze handel hun brood verdienen, maar met die handel wilde Steven niets te maken hebben en hij liquideerde, samen met zijn vrouw en zoon, zijn bedrijf. Daarna heeft Steven nooit meer voor geld gewerkt. Maar op maatschappelijk gebied was hij reeds lang actief geweest. Hij was begin van de jaren twintig mede-oprichter en bestuurslid van de Vereeniging Religieuze Kring (in Aerdenhout stond destijds geen protestantse kerk) en van de Schoolvereeniging Aerdenhout-Bentveld. Daarnaast was hij bestuurslid van het Christelijk Lyceum in Haarlem, waar al zijn kinderen eindexamen zouden doen. Bovendien was hij in de jaren twintig bestuurslid van de Vereeniging Het Jongensgilde.
Maar ook in de politiek was hij actief als penningmeester van de Vrijheidsbond, afdeling Bloemendaal. Met voorkeursstemmen, als no 4 van lijst 8 wordt hij in 1927 lid van de gemeenteraad van Bloemendaal. Voordien zat niemand uit Aerdenhout-Bentveld in de raad. Uit die regio kwamen de voorkeursstemmen.
Nadat Steven in 1935 in patria is teruggekeerd, werd hij al snel diaken in de Hervormde Gemeente Haarlem en bestuurslid van het Diaconessenhuis Haarlem. Na W.O. II heeft hij geen maatschappelijke functies meer bekleed.
Zijn echtgenote Ankie van Lennep was reeds voor haar huwelijk actief in het Jonge Vrouwen Gilde. Zij behaalde het diploma Godsdienstonderwijs en gaf les op de Schoolvereeniging Aerdenhout-Bentveld. Nadat zij aan Steven drie dochters en een zoon geschonken had en haar oudste dochter op de middelbare school kwam, besefte zij dat zij toch wel erg weinig wist. In Aerdenhout had zij met enkele andere Aerdenhoutse meisjes particulier onderwijs genoten, waarna zij nog drie jaar op een kostschool in Frans-Zwitserland gezeten had. Daar leerde zij haar moderne talen, kunstgeschiedenis en tekenen. Dat was alles.
Daarom volgde zij in Zürich gedurende ruim twee jaar op een particulier instituut een opleiding voor het Zwitserse staatsexamen. Het Zwitserse diploma verschafte haar toegang tot de Rijksuniversteit Leiden, waar zij meester in de rechten werd.
In 1939 kwam zij voor de Christelijk Historische Unie in de gemeenteraad van Haarlem. Het raadslidmaatschap was van korte duur, want de raad van Haarlem was een van de eerste Nederlandse gemeenteraden die door de Duitsers, bij wijze van represaille, opgeheven werd. Maar door dat raadslidmaatschap was zij al snel in verschillende besturen gekomen, waaronder de Haarlemsche Huis-houdschool, een weeshuis en de psychiatrische inrichting Meer en Bosch te Heemstede. Na W.O. II werd het wat minder met besturen, doordat het echtpaar De Clercq naar Heemstede verhuisd was.
Steven overleed in 1970 en Ankie in 1976.
Boven v.l.n.r. Frits Aberson, Thea van Lennep, Willem Adriaan de Clercq, Cornelie de Clercq, Boy Quarles van Ufford, Loukie de Clercq met dochter Cordula, Aad Vriesendorp met zoon Willem.
Onder: Jaap Quarles van Ufford, Coralie de Clercq, Vanessa Quarles van Ufford, Ankie Vriesendorp, Ankie van Lennep, Willeke de Clercq, Steven de Clercq, Herman Vriesendorp, Sylvia Vriesendorp en Emilie de Clercq.
Steven en Ankie waren de ouders van:
1. Drs. Emilie Marie Antoinette de Clercq (1918- 1999) x Mr. Adriaan Anton Vriesendorp
2. Louise Coralie de Clercq (1919-1997) x Jhr. Louis Jacques Quarles van Ufford
3. Willem Adriaan de Clercq (1922-2007) x Theodora Catherina van Lennep
4. Cornélie Theodora de Clercq (1923-2001) x Frederik Nicolaas Lucretius Aberson